Jacob deed altijd de verjaardagen bij ons. Hij had er een soort fotografisch geheugen voor. Ik niet. Ik merk dat ik nu gewoon verjaardagen mis en bijvoorbeeld van zijn vrienden niet eens weet wanneer ze jarig zijn. Ik ga straks maar eens een nieuwe verjaardagskalender kopen want verjaardagen moeten op de wc hangen en op papier staan. Heb ik weer een doel voor vandaag. Een doel en een aanschaf. Ook zoiets, ik merk dat ik behoefte heb aan consumeren, om de leegte te vullen maar ook om iets te doen, actie, te veranderen, om aan te tonen dat ik niet stilsta. Consumeren heeft zich een aantal weken geuit in snacken maar dat heeft me 6 kilo opgeleverd en nu een hoop frustratie. Nu ben ik dingen aan 't kopen geslagen. Vorige week heb ik een nieuwe tv gekocht met bijbehorend standaard/meubel. En een harde schijf om op te nemen. Deze week zijn daar al bijgekomen een toetsenbord voor de tv en heb ook maar een toetsenbord voor de ipad besteld zodat ik straks op vakantie kan msn-en.
Vanmiddag komen ze all-in-one aansluiten. Dan ben ik weer helemaal up to date qua multimedia.
Zou Jacob het er allemaal mee eens zijn wat ik doe en verander in huis? Ik verlies me soms in fantasieen over hoe het zou zijn als ie weer terug zou komen nu. Zijn auto verkocht, boekenkast opgeruimd, sommige kleding al weg. Maar daar valt allemaal een mouw aan te passen. Oh KON hij maar terugkomen. Ik voel me er raar bij en schuldig over, alsof ik een psychiater nodig heb. Wat zou Jacob denken. Zou hij vinden dat ik hem te snel aan de kant schuif? Dat ik te snel doorga met mijn leven? Of juist niet. Het is allemaal nog steeds zo onwerkelijk. Vanmorgen had ik het weer dat ik wakker was en hem zo helder voor de geest kon halen. Niet alsof ik naar een film kijk maar veel echter, niet alleen zijn uiterlijk maar het hele gevoel, zijn persoonlijkheid en levendigheid om me heen. Fijn maar ook zo intens verdrietig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten